اگر در خانواده‌ی شلوغ یا در بهترین حالت در یک خانواده‌ی ۴ نفره زندگی می‌کنید، شستن لباس ها در لباسشویی به صورت جداگانه بسیار سخت و زمانبر خواهد بود و زمان زیادی را برای تمیز کردن لباس‌ها صرف خواهید کرد. در نتیجه بد نیست این سوال را از خودمان بپرسیم که آیا نیاز است تا قبل از شستن لباس ها در لباسشویی آن‌ها را جدا کنیم؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم که این موضوع بستگی به عوامل متعددی دارد. در ادامه به طور کامل به این سوال پاسخ خواهیم داد.
جدا کردن لباس‌ها برای شسته شدن در لباس شویی، کاری است که بسیاری از مردم انجام می‌دهند اما این موضوع در شرایطی می‌تواند سخت و خسته‌کننده باشد. البته شستن لباس ها در لباسشویی به صورت جداگانه، می‌تواند عمر لباس‌ها را بیشتر کند و برای لباس‌های گران‌قیمت نیز می‌تواند کار بسیار درستی باشد. از سوی دیگر اگر لباس‌ها را بر اساس رنگ یا جنس پارچه طبقه‌بندی کنید، می‌توانید دوام بیشتری از لباس‌ها را شاهد باشید.
بیشتر افراد لباس‌ها را براساس رنگ جدا می‌کنند. در واقع یک بار لباس‌های سفید را می‌شویند، یک بار لباس‌های رنگی و یک بار هم لباس‌های تیره به صورت جداگانه شسته می‌شوند. از طرفی برخی از افراد بعضی از لباس‌ها را با آب گرم و بعضی لباس‌ها را آب سرد می‌شویند در نتیجه طبقه‌بندی لباس‌ها بر این اساس انجام خواهد شد.
در نتیجه این نکته بسیار مهم و ضروری است که شستن لباس ها در لباسشویی را به صورت جداگانه انجام دهید اما دسته‌بندی لباس‌ها باید به چه صورت باشد؟ شما باید لباس‌ها نرم را از لباس‌های زبر جدا کنید. از سوی دیگر لباس‌هایی که اجزای سخت مانند زیپ، سگک یا دکمه دارند را باید از لباس‌های ظریف جدا کنید تا به هم گیر نکنند و لباس‌های ظریف دچار آسیب نشوند. لباس‌های کثیف‌تر را باید از لباس‌های تمیزتر جدا کنید. در نتیجه لباس‌های کثیف بیرون را از لباس‌های روزمره‌ی خانگی جدا بشویید. همچنین توجه داشته باشید که لباس‌های سنگین، از لباس‌های سبک‌تر باید جدا شسته شوند. زیرا مراحل خشک شدن لباس‌های سنگین بسیار پیچیده‌تر از لباس‌های سبک است و اگه لباس به درستی خشک نشود، بوی نامطبوعی خواهد گرفت. در نتیجه توجه داشته باشید که لباس‌ها فقط از لحاظ رنگ نباید جدا شوند بلکه طبقه‌بندی‌های متفاوتی برای شستن لباس ها وجود دارد که باید حتما رعایت شود تا عمر بیشتری را از هر لباس دریافت کنید.
نارگیل میوه‌ای بسیار مفید است که محصولات زیادی به واسطه‌ی این میوه تولید و به بازار جهانی عرضه می‌شوند. از نارگیل برای تهیه انواع لباس، خوراک دام و کرم‌های زیبایی استفاده می‌شود. این میوه خوراکی نیز بوده و در صنعت قنادی و شیرینی‌پزی نیز بسیار محبوب است. از روغن نارگیل نیز در مصارف مختلف استفاده می‌شود. در ادامه قصد داریم تا بزرگترین تولیدگنندگان نارگیل را معرفی کنیم.
اندونزی رهبر جهانی تولید نارگیل است. اکثر نارگیل‌های این کشور در استان سولاوسی شمالی تولید می‌شود. بسیاری از نارگیل‌های تولید شده در اندونزی به خارج از کشور صادر می‌شوند. اندونزی همچنین یکی از برترین تولیدکنندگان آناناس در جهان نیز است.
فیلیپین دومین تولیدکننده نارگیل در جهان است و قبلا در این لیست در جایگاه اول قرار داشت تا اینکه اندونزی در زمینه‌ی عرضه‌ی نارگیل از فیلیپین پیشی گرفت. لوزون، جنوب میندانائو و ویسایای شرقی، برجسته‌ترین مکان‌های تولید نارگیل در این کشور هستند. تخمین زده می‌شود که حدود یک چهارم کل زمین‌های کشاورزی در فیلیپین به تولید نارگیل اختصاص یافته باشد.
هند سومین تولیدکننده نارگیل در جهان است. در سال 2016، این کشور مسئول تولید بیش از 119 میلیون تن نارگیل بود. تولید نارگیل برای صنعت کشاورزی و اقتصادی هند، به ویژه در مناطق روستایی بسیار مهم است.
کشور جزیره‌ای سریلانکا چهارمین تولید کننده نارگیل در جهان است. سریلانکا با تولید 2،513،000 تن در سال درآمد بالایی از طریق فروش نارگیل بدست می‌آورد. آب و هوای گرم و آفتابی این کشور برای رشد نارگیل ایده آل است.
برزیل پنجمین تولید کننده نارگیل در جهان است. در سال 2016، برزیل بیش از 2 میلیون تن نارگیل تولید کرد. اگرچه این میزان به اندازه کشورهای آسیایی موجود در این لیست قابل توجه نیست، اما با افزایش تقاضا برای محصولات نارگیلی، تولید نارگیل در برزیل در حال رشد است. مانند سایر کشورهای موجود در این لیست، تولید نارگیل بخشی مهمی از اقتصاد این کشور است.
رئیس سازمان محیط زیست انگلستان روز سه‌شنبه اعلام کرد که ذخیره آب انگلستان در چند سال آینده به اتمام خواهد رسید. او دلیل این موضوع را افزایش جمعیت این کشور، مدیریت ضعیف آب و تغییرات آب‌وهوایی عنوان کرده است.
James Bevan مدیر آژانس محیط زیست گفته است که انگلستان وضعیت خطرناکی خواهد داشت و به کام مرگ خواهد رفت و با کمبود شدیدی روبه‌رو خواهد شد مگر آنگه تغییراتی اتخاذ شود و میزان اتلاف آب کاهش پیدا کند. او در کنفرانس آب در لندن درخصوص وضعیت ذخیره آب انگلستان گفت:
Jaws of Death (اصطلاحی که برای شرایط خطرناک استفاده می‌شود) نقطه‌ای خواهد بود که به آن خواهیم رسید، مگر آنکه دست به کار شویم و یک سری از چیزها را تغییر دهیم. ما آب کافی برای خدمات و نیازهایمان نداریم. ما نیاز داریم که اسراف و اتلاف آب به چیز غیرقابل قبول در جامعه تبدیل شود، درست مانند سیگار کشیدن در کنار صورت یک کودک یا پرت کردن کیسه پلاستیکی به دریا. ما به این نیاز داریم که هر کسی برای میزان مصرف آب خود مسئولیت پذیر باشد.
کمبود آب در حال حاضر بیش از 40 درصد از جمعیت جهان را تحت تأثیر خود قرار داده و انتظار میرود که این رقم با توجه به تغییرات آب‌وهوایی بیشتر هم شود. براساس پیش‌بینی سازمان ملل تا سال 2025 از هر چهار نفر، یک نفر با بحران کمبود آب مواجه خواهد بود و این یک رقم وحشتناک است. جمعه، روز جهانی آب در جهان است و به مناسبت همان روزهای مقامات دولتی کشورهایی مانند برزیل، آفریقای جنوبی و استرالیا در خصوص بحران آب به شهروندان خود هشدار دادند و اعلام کردند که در اثر این مشکل ممکن است مردم در تهیه غذا، شست‌وشو، رشد مواد غذایی و کسب‌وکار خود دچار بحران شوند.
جیمز باون گفته است که میزان حجم آب رودخانه‌های بریتانیا تا سال 2025 به نصف خواهد رسید و اثرات کمبود آب در بخش‌های بسیاری از کشور به‌خصوص جنوب شرقی با جمعیت بالاتر خود را نشان می‌دهد. آژانس محیط زیست انگلستان در اولین گزارش خود در سال 2018 پیرامون ذخیره آب گفته است یک فرد معمولی در انگلستان روزانه 140 لیتر آب استفاده می‌کند. در حالیکه جمعیت در آن موقع 75 میلیون بود، انتظار میرود که تا سال 2025 به 67 میلیون نفر برسد و این رقم ذخیره آب انگلستان را 25 ساله آینده به پایان خواهد رساند.