شستن لباس ها در لباس شویی

اگر در خانواده‌ی شلوغ یا در بهترین حالت در یک خانواده‌ی ۴ نفره زندگی می‌کنید، شستن لباس ها در لباس‌شویی به صورت جداگانه بسیار سخت و زمانبر خواهد بود و زمان زیادی را برای تمیز کردن لباس‌ها صرف خواهید کرد. در نتیجه بد نیست این سوال را از خودمان بپرسیم که آیا نیاز است تا قبل از شستن لباس ها در لباس‌شویی آن‌ها را جدا کنیم؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم که این موضوع بستگی به عوامل متعددی دارد. در ادامه به طور کامل به این سوال پاسخ خواهیم داد.

جدا کردن لباس‌ها برای شسته شدن در لباس شویی، کاری است که بسیاری از مردم انجام می‌دهند اما این موضوع در شرایطی می‌تواند سخت و خسته‌کننده باشد. البته شستن لباس ها در لباسشویی به صورت جداگانه، می‌تواند عمر لباس‌ها را بیشتر کند و برای لباس‌های گران‌قیمت نیز می‌تواند کار بسیار درستی باشد. از سوی دیگر اگر لباس‌ها را بر اساس رنگ یا جنس پارچه طبقه‌بندی کنید، می‌توانید دوام بیشتری از لباس‌ها را شاهد باشید.

بیشتر افراد لباس‌ها را براساس رنگ جدا می‌کنند. در واقع یک بار لباس‌های سفید را می‌شویند، یک بار لباس‌های رنگی و یک بار هم لباس‌های تیره به صورت جداگانه شسته می‌شوند. از طرفی برخی از افراد بعضی از لباس‌ها را با آب گرم و بعضی لباس‌ها را آب سرد می‌شویند در نتیجه طبقه‌بندی لباس‌ها بر این اساس انجام خواهد شد.

در نتیجه این نکته بسیار مهم و ضروری است که شستن لباس ها در لباسشویی را به صورت جداگانه انجام دهید اما دسته‌بندی لباس‌ها باید به چه صورت باشد؟ شما باید لباس‌ها نرم را از لباس‌های زبر جدا کنید. از سوی دیگر لباس‌هایی که اجزای سخت مانند زیپ، سگک یا دکمه دارند را باید از لباس‌های ظریف جدا کنید تا به هم گیر نکنند و لباس‌های ظریف دچار آسیب نشوند. لباس‌های کثیف‌تر را باید از لباس‌های تمیزتر جدا کنید. در نتیجه لباس‌های کثیف بیرون را از لباس‌های روزمره‌ی خانگی جدا بشویید. همچنین توجه داشته باشید که لباس‌های سنگین، از لباس‌های سبک‌تر باید جدا شسته شوند. زیرا مراحل خشک شدن لباس‌های سنگین بسیار پیچیده‌تر از لباس‌های سبک است و اگه لباس به درستی خشک نشود، بوی نامطبوعی خواهد گرفت. در نتیجه توجه داشته باشید که لباس‌ها فقط از لحاظ رنگ نباید جدا شوند بلکه طبقه‌بندی‌های متفاوتی برای شستن لباس ها وجود دارد که باید حتما رعایت شود تا عمر بیشتری را از هر لباس دریافت کنید.

بزرگترین تولیدگنندگان نارگیل کدام کشورها هستند

نارگیل میوه‌ای بسیار مفید است که محصولات زیادی به واسطه‌ی این میوه تولید و به بازار جهانی عرضه می‌شوند. از نارگیل برای تهیه انواع لباس، خوراک دام و کرم‌های زیبایی استفاده می‌شود. این میوه خوراکی نیز بوده و در صنعت قنادی و شیرینی‌پزی نیز بسیار محبوب است. از روغن نارگیل نیز در مصارف مختلف استفاده می‌شود. در ادامه قصد داریم تا بزرگترین تولیدگنندگان نارگیل را معرفی کنیم.


بزرگترین تولیدگنندگان نارگیل

۱) اندونزی – 17.13 میلیون تن نارگیل

اندونزی رهبر جهانی تولید نارگیل است. اکثر نارگیل‌های این کشور در استان سولاوسی شمالی تولید می‌شود. بسیاری از نارگیل‌های تولید شده در اندونزی به خارج از کشور صادر می‌شوند. اندونزی همچنین یکی از برترین تولیدکنندگان آناناس در جهان نیز است.

۲) فیلیپین – 14.77 میلیون تن نارگیل

فیلیپین دومین تولید‌کننده نارگیل در جهان است و قبلا در این لیست در جایگاه اول قرار داشت تا اینکه اندونزی در زمینه‌ی عرضه‌ی نارگیل از فیلیپین پیشی گرفت. لوزون، جنوب میندانائو و ویسایای شرقی، برجسته‌ترین مکان‌های تولید نارگیل در این کشور هستند. تخمین زده می‌شود که حدود یک چهارم کل زمین‌های کشاورزی در فیلیپین به تولید نارگیل اختصاص یافته باشد.

۳) هند – 14.68 میلیون تن نارگیل

هند سومین تولیدکننده نارگیل در جهان است. در سال 2016، این کشور مسئول تولید بیش از 119 میلیون تن نارگیل بود. تولید نارگیل برای صنعت کشاورزی و اقتصادی هند، به ویژه در مناطق روستایی بسیار مهم است.

۴) سریلانکا – 2.47 میلیون تن نارگیل

کشور جزیره‌ای سریلانکا چهارمین تولید کننده نارگیل در جهان است. سریلانکا با تولید 2،513،000 تن در سال درآمد بالایی از طریق فروش نارگیل بدست می‌آورد. آب و هوای گرم و آفتابی این کشور برای رشد نارگیل ایده آل است.

۵) برزیل – 2.33 میلیون تن نارگیل

برزیل پنجمین تولید کننده نارگیل در جهان است. در سال 2016، برزیل بیش از 2 میلیون تن نارگیل تولید کرد. اگرچه این میزان به اندازه کشورهای آسیایی موجود در این لیست قابل توجه نیست، اما با افزایش تقاضا برای محصولات نارگیلی، تولید نارگیل در برزیل در حال رشد است. مانند سایر کشورهای موجود در این لیست، تولید نارگیل بخشی مهمی از اقتصاد این کشور است.

ذخیره آب انگلستان تا سال 2025 به پایان خواهد رسید

رئیس سازمان محیط زیست انگلستان روز سه‌شنبه اعلام کرد که ذخیره آب انگلستان در چند سال آینده به اتمام خواهد رسید. او دلیل این موضوع را افزایش جمعیت این کشور، مدیریت ضعیف آب و تغییرات آب‌وهوایی عنوان کرده است.


هشداری جدی برای ذخیره آب انگلستان

 James Bevan مدیر آژانس محیط زیست گفته است که انگلستان وضعیت خطرناکی خواهد داشت و به کام مرگ خواهد رفت و با کمبود شدیدی روبه‌رو خواهد شد مگر آنگه تغییراتی اتخاذ شود و میزان اتلاف آب کاهش پیدا کند. او در کنفرانس آب در لندن درخصوص وضعیت ذخیره آب انگلستان گفت:

Jaws of Death (اصطلاحی که برای شرایط خطرناک استفاده می‌شود) نقطه‌ای خواهد بود که به آن خواهیم رسید، مگر آنکه دست به کار شویم و یک سری از چیزها را تغییر دهیم. ما آب کافی برای خدمات و نیازهایمان نداریم. ما نیاز داریم که اسراف و اتلاف آب به چیز غیرقابل قبول در جامعه تبدیل شود، درست مانند سیگار کشیدن در کنار صورت یک کودک یا پرت کردن کیسه پلاستیکی به دریا. ما به این نیاز داریم که هر کسی برای میزان مصرف آب خود مسئولیت پذیر باشد.

زنگ خطری برای همه کشورها

کمبود آب در حال حاضر بیش از 40 درصد از جمعیت جهان را تحت تأثیر خود قرار داده و انتظار میرود که این رقم با توجه به تغییرات آب‌وهوایی بیشتر هم شود. براساس پیش‌بینی سازمان ملل تا سال 2025 از هر چهار نفر، یک نفر با بحران کمبود آب مواجه خواهد بود و این یک رقم وحشتناک است. جمعه، روز جهانی آب در جهان است و به مناسبت همان روزهای مقامات دولتی کشورهایی مانند برزیل، آفریقای جنوبی و استرالیا در خصوص بحران آب به شهروندان خود هشدار دادند و اعلام کردند که در اثر این مشکل ممکن است مردم در تهیه غذا، شست‌وشو، رشد مواد غذایی و کسب‌وکار خود دچار بحران شوند.


جیمز باون گفته است که میزان حجم آب رودخانه‌های بریتانیا تا سال 2025 به نصف خواهد رسید و اثرات کمبود آب در بخش‌های بسیاری از کشور به‌خصوص جنوب شرقی با جمعیت بالاتر خود را نشان می‌دهد. آژانس محیط زیست انگلستان در اولین گزارش خود در سال 2018 پیرامون ذخیره آب گفته است یک فرد معمولی در انگلستان روزانه 140 لیتر آب استفاده می‌کند. در حالیکه جمعیت در آن موقع 75 میلیون بود، انتظار می‌رود که تا سال 2025 به 67 میلیون نفر برسد و این رقم ذخیره آب انگلستان را 25 ساله آینده به پایان خواهد رساند.


طراحی ایگلو مخصوص پنگوئن ها

این روزها که کل دنیا با خطر گرم شدن کره زمین و انواع بحران‌های اقلیمی و زیست محیطی روبرو هستند، هر ایده و طرحی برای مبارزه با این معضلات و کند کردن روند نابودی زمین، کم و بیش مورد استقبال قرار می‌گیرید. این بار یک طرح خلاقانه جدید از طراح خوش فکر ایرانی، روی بازسازی یخ های قطبی تمرکز کرده است.


گرم شدن کره زمین

در حال حاضر چندین فعالیت انسانی به صورت همسو مقصر اصلی بحران‌های آب و هوایی امروز هستند. از جمله این فعالیت‌ها سوزاندن سوخت‌های فسیلی است که مقادیر زیادی آلاینده‌های مضر هوا مانند دی اکسید کربن را در جو آزاد می‌کند و باعث گرم شدن کره زمین می‌شود. متاسفانه به دلیل افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت‌های انسانی، دمای آب دریاها نیز در حال افزایش است و یخچال‌های قطبی در حال ذوب شدن هستند و این یک هشدار جدی برای انقراض گونه‌های بسیار زیادی از جانوارن زمین است.

بازسازی یخ‌های قطبی

متاسفانه باید گفت که حیواناتی مانند پنگوئن‌های امپراطور، آینده تلخی را پیش رو دارند؛ زیرا تمام فعالیت‌های حیاتی آن‌ها از پوست انداختن گرفته تا تولید مثل و تغذیه، به یخچال‌های قطب شمال و یخ بستن آب‌های آن منطقه بستگی دارد. در صورتی که با گرم شدن زمین این یخ‌ها آب شوند و شرایط اقلیمی خود را حفظ نکنند، تعداد بسیار زیادی از انواع پنگوئن‌ها در آینده‌ای نه چندان دور، منقرض خواهند شد. خوب است بدانیم که این وابستگی چقدر حیاتی است. با توجه به این موضوع، صحبت از بازسازی یخ‌های قطبی به روشی ساده، بسیار امیدوارکننده و مطلوب است. در صورتی که به بتوان به هر طریقی روند گرمایش زمین را کندتر کرد، احتمال نجات گونه‌های بیشتری وجود خواهد داشت.


طراحی ایگلو مخصوص پنگوئن ها

«سجاد نویدی» معمار خلاق ایرانی امیدوار است که با طراحی جدید سیستم محافظتی خود برای پنگوئن‌ها، بتواند این پرندگان دریایی تاکسیدو را به سمت فردایی بهتر و خنک‌تر ببرد. نویدی با طراحی ایگلو مخصوص پنگوئن ها موفق شد طرح خود را به مرحله آخر مسابقه معماری و هنرهای دو ساله Fondation Jacques Rougerie در طبقه بندی «نوآوری برای دریا» برساند.


طراحی سجاد نویدی شامل دو جز مهم است: اول بخش گرمایشی که شامل ایگلوی ساخته شده بالای یک تکه یخ است و دوم سیستم خنک کننده آن در زیر آب. نویدی با الهام از رفتار تنظیم دمایی اجتماعی (ترمورگولاسیون) این حیوانات – مانند جمع شدن انبوه پنگوئن‌ها در کنار هم برای گرم ماندن از سرمای هوا – ساختار خود را پیشنهاد کرده که بر طبق آن یک ایگلو در بالای کلاه یخی در حال ذوب قرار می‌گیرد و یک سیستم خنک کننده که به کمک یک آونگ در حال چرخش تولید نیرو می‌کند، به زیر کلاهک یخی متصل می‌شود تا سطح یخ زده کلاهک یخی را تقویت کند.

ایده ایگلو مخصوص پنگوئن ها

در حالت ایده آل، نویدی فرض می‌کند که پنگوئن‌ها برای گرم شدن و صرفه جویی در انرژی خود وارد این ایگلوها شده و درون آن دور هم جمع می‌شوند. قرار است در زیر کلاهک یخی این ایگلو یک سیستم خنک کننده (الهام گرفته از حرکت اسفنج‌های دریایی) نصب شود که انرژی خود را از یک آونگ در حال چرخش که به کمک جریان اقیانوس حرکت می‌کند، تامین خواهد کرد. هر کدام از این آونگ‌های در حال حرکت با فناوری هوشمندی کار می‌کنند که می‌توانند مشخص کنند کدام یک از کلاهک‌های یخی نیاز به خنک سازی دارند. بنابراین، در صورت نیاز به هوای سرد در جای دیگر، آونگ‌ها به طور خودکار از تکه یخ‌های متصل خود جدا می‌شوند و دوباره به یخ‌های در حال ذوب وصل می‌شوند.


خطر نابودی پنگوئن‌ها

برای بسیاری از ما، نزدیک‌ترین چیزی که به وضعیت اقیلمی مناطق قطب شمال دیده‌ایم، تبلیغات انیمیشن کوکاکولا است که بینندگان را مجبور به نجات خرس‌های قطبی می‌کند! با این که جالب است بدانید که بخش عمده این منطقه کاملا ناشناخته است. طراحی‌هایی مانند طرح سجاد نویدی به نوعی استفاده هوشمندانه از فنآوری هوشمند و همچنین تحقیقات علمی در کنار آن است. با این وجود، مشکل منحصر به فرد بودن و ناشناخته ماندن وضعیت کامل قطب شمال، ممکن است مرزهای طراحی را نیز تحت تاثیر قرار دهد و طراح را به نحوی از واقعیت دور کند. به عنوان مثال، در کنار وجود معضل گرمایش زمین، همین طور تولید یخ زیاد نیز می‌تواند برای اکوسیستم منطقه و سلامت پنگوئن‌ها، نوعی تهدید به حساب بیاید. اگر یخ‌ها بیش از اندازه زیاد شوند، این حیوانات را از آب‌های آزاد به عنوان تنها منبع غذایی خود دور می‌کنند. با توجه به تطبیق پنگوئن‌ها با گرم شدن کره زمین ناشی از دخالت بشر، دستکاری بیشتر انسان می‌تواند سردرگمی بیشتری را در میان ساکنان قطب شمال ایجاد کند. بعضی اوقات و به طور خاص وقتی صحبت از مبارزه با تغییرات آب و هوایی زمین می‌شود، واقعا کمترین دخالت، بهترین گزینه است.



اتمام ماموریت تاریخی ناسا

کپسول فضاپیمای «کرو دراگون» (Crew Dragon) شرکت SpaceX بعد از ظهر یکشنبه در خلیج مکزیک فرود آمد و ماموریت Demo-2 را به اتمام رساند. این موفقیت بزرگ در عرصه فضانوردی، مسیر جدیدی در راه سفرهای انسانی به فضا در آینده‌ای نه چندان دور است.


اتمام ماموریت تاریخی ناسا

خبر خوب جدید دنیا این است که بعد از ظهر دیروز، یکشنبه 2 اوت سال 2020 میلادی شاهد اتمام ماموریت تاریخی ناسا و فرود موفقیت آمیز فضاپیمای آن بودیم. کپسول دراگون شرکت SpaceX در نزدیکی Pensacola فلوریدا در خلیج مکزیک فرود آمد و در انتهای این پرواز آزمایشی فضانوردان ناسا، «باب بهنکن» (Bob Behnken) و «داگ هورلی» (Doug Hurley) به زمین بازگشتند. این اولین باری است که شرکت «ایلان ماسک» (Elon Musk) موفق شده انسان‌ها را به فضا بفرستد. برای ناسا، چنین ماموریتی به معنای بازگشت توانایی ایالات متحده برای پرتاب فضانوردان خود است که از زمان پایان یافتن برنامه شاتل فضایی، برای حدود یک دهه از آن بی‌بهره مانده بود.


اتمام ماموریت تاریخی ناسا - فضانوردان ناسا «باب بهنکن» (Bob Behnken) و «داگ هورلی» (Doug Hurley)

بعد از موفقیت در این ماموریت که به عنوان Demo-2 شناخته می‌شود، ناسا قصد دارد فضانوردان خود را بر روی فضاپیمای SpaceX هر چند ماه یک بار و با پرداخت 55 میلیون دلار برای هر صندلی، به فضا پرتاب کند. پس از این موفقیت بزرگ، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا «دونالد ترامپ» (Donald Trump) اندکی پس از فرود کپسول، در توئیتر خود پیام تبریک منتشر کرد. «جیم برایدنستاین» (Jim Bridenstine)، مدیر ناسا نیز در این باره گفت:



ماموریت Demo-2 پس از گذشت سال‌ها تلاش SpaceX برای ساخت کپسول دراگون، در واقع موفقیت آزمایش نهایی برای تایید قابلیت بهره‌برداری آن به حساب می‌آید. ناسا تا کنون 3.3 میلیارد دلار برای توسعه فضاپیما و همچنین شش ماموریت عملیاتی به SpaceX اهدا کرده است. این آژانس فضایی همچنین قراردادهایی به ارزش 4.8 میلیارد دلار با شرکت بویینگ برای ساخت فضاپیمایی به نام Starliner منعقد کرده که این کپسول به دلیل آزمایش پرواز ناکام در دسامبر گذشته، همچنان در حال توسعه است.


فرود

بهنکن و هورلی در تاریخ 30 ماه مه 2020 روی موشک SpaceX Falcon 9 به فضا پرتاب شدند که فضاپیمای Crew Dragon روز بعد به ایستگاه فضایی بین‌المللی رسید. این دو فضانورد تاریخ‌ساز 63 روز را در ایستگاه فضایی گذرانده و سیستم‌ها و ویژگی‌های کپسول را مورد آزمایش قرار دادند. بهنکن و هورلی به این کپسول لقب Endeavour، نام مدارگرد شاتل فضایی را دادند. Endeavour در طی طوفان شدید جو زمین، موفق شد حرارت بالاتر از 3500 درجه فارنهایت (1927 درجه سانتیگراد) را تحمل کند و به لطف سپر گرمای مقاوم فضاپیما، خدمه کپسول دراگون تنها شاهد افزایش دما تا 85 درجه فارنهایت (29.5 درجه سانتیگراد) بودند. ناسا پیش‌بینی می‌کند که پیش از شروع حرکت بعدی به عنوان با اولین ماموریت عملیاتی SpaceX که برای اواخر ماه سپتامبر برنامه‌ریزی شده است، حدود شش هفته به بررسی داده‌های Demo-2 بپردازد.



ماموریت بعدی

با فرض این که بررسی داده‌های Demo-2، هیچ مسئله مهمی را نشان ندهد، ناسا قصد دارد ماموریت SpaceX Crew-1 را در اواخر ماه سپتامبر آغاز کند. این اولین ماموریت عملیاتی کپسول دراگون خواهد بود و فضانوردان ناسا، «مایک هاپکینز» (Mike Hopkins)، «ویکتور گلاور» (Victor Glover)، «شانون واکر» (Shannon Walker) و فضانورد JAXA «سوچی نوگوچی» (Soichi Noguchi)، چهار نفر اول خدمه حمل هستند.